کنترل کننده های PID پراستفاده ترین نوع کنترل کننده در تمام صنایع جهان هستند. از زمان پیدایش این کنترل کننده در اوایل دهۀ 1920 میلادی تا کنون روشهای بیشماری برای تنظیم ضرایب آن ابداع شده است که این روشها از نظر کارآیی، سادگی و محبوبیت با یکدیگر متفاوت هستند. برخی از این روشها تنها به دلایل تاریخی دارای اهمیت اند به طوری که کارآیی آنها پاسخگوی نیازهای امروز نیست. در حالی که برخی دیگر کارآیی بسیار بهتری داشته و برای اهداف کنترلی در صنایع امروزی بسیار مناسب تر هستند.

دانش آموختگان رشته های برق، مکانیک، مهندسی شیمی و … باید با روشهای اساسی تنظیم ضرایب کنترل کننده های PID آشنایی کاملی داشته باشند. در این دوره، پس از مرور مفاهیم پایه ای و ضروری، 14 روش مهم برای تنظیم ضرایب جبرانساز PID ارائه شده است که عبارتند از: روشهای کلاسیک زیگلر-نیکولز (Ziegler-Nichols)، روش تنظیم شیب (slope adjustment)، روش AMIGO، روش CHR، روش Cohen-Coon، تنظیم PID به روش کنترل مدل درونی (IMC)، روش تنظیم λ، روش تنظیم هالمن، روشهای تنظیم مبتنی بر بهینه سازی شاخص های انتگرالی (از قبیل IAE ،ISE ،ITSE و غیره)، روشهای تنظیم دستی (Manual tuning)، روش نقشۀ تنظیم (Tuning map) و طراحی با استفاده از دستور pidtune در نرم افزار متلب (MATLAB). سطح و شیوۀ ارائۀ مطالب به گونه ای است که هم دانشجویان و هم مهندسان می توانند از مطالب آن به خوبی استفاده نمایند. حتی کسانی که به کار تدریس در زمینۀ کنترل کننده های PID مشغول هستند نیز مطالب تازه و ارزشمندی در محتوای این دوره خواهند یافت. مثالهای طراحی و شبیه سازی های متنوع و جذابی برای درک بهتر مفاهیم در این دوره ارائه شده است.

پیش نمایش درس اول:

پیش نمایش درس دوم:

پیش نمایش درس سوم:

پیش نمایش درس نهم: